Een flinke down en daarna steeds meer up
Door: Leonie
Blijf op de hoogte en volg Leonie
12 Januari 2013 | Australië, Brisbane
Lieve allemaal,
De eerste week coschap zit er al op!! Ik moet eerlijk bekennen dat het niet bepaald zonder slag of stoot ging, sterker nog, ik had me in geen tijden zo rot gevoeld als na die eerste coschapdag....de mensen zijn heel aardig, de afdeling is heel boeiend MAAR ik verstond geen woord van wat er besproken werd. Australiërs hebben een eigen accent en zijn een natuurtalent in mompelen (dat maakt liplezen onmogelijk voor mij). Iedereen weet gelukkig wel dat ik slechthorend ben, want daar hebben ze zeker aandacht aan besteed. Het probleem is meer dat ikzelf moet wennen aan de klanken, de engelse medische termen, de onbegrijpelijke afkortingen die ze gebruiken en de snelheid waarmee ze de patiënten overdragen (artsen hebben nooit veel tijd, zelfs hier in Aussi niet). Ik werd erg geconfronteerd met mijn eigen beperking, zeker doordat ik zag dat mijn studiegenootje Isabelle er veel minder moeite mee had.
Kortom, ik realiseerde me die eerste dag dat ik de komende dagen een flinke uitdaging tegemoet ging. Dat gevoel werd nog versterkt toen ik erachter kwam dat ze met een onwijs verouderd computersysteem werken, jeweetwel met zo'n zwart scherm en de tekst in neongroene blokletters. Reden: ze hadden destijds een contract van 23 jaar afgesloten...beetje dom. Bovendien hebben ze geen EPD waardoor alles nog op papieren dossiers wordt opgeschreven en dat is werkelijk onleesbaar. Het grote nadeel van dit alles voor mij is dat ik dingen die ik niet begrepen heb ook niet kan nazoeken. Ik ben dus volledig afhankelijk van wat er verbaal wordt besproken. Uitdaging ten top!!
Gelukkig ging het in de loop van de week wel steeds beter en ik heb de knop inmiddels omgezet. Wat ik meekrijg, is mooi meegenomen en wat ik mis, jammer dan. Ik krijg op de eerste hulp heel veel verschillende patiënten te zien en dat is al op zichzelf ontzettend leerzaam. Soms zijn het ook heftige dingen, jongetje valt van skateboard met dwarslaesie tot gevolg. Onze begeleidster mocht hem vertellen dat hij de rest van zijn leven in een rolstoel zal gaan zitten...
Ik heb ontzettend veel plezier met mijn lieve huisgenoten Isabelle en Marloes. 's Avonds kunnen we gezellig bijkletsen en gisteren zijn we naar de markt geweest. Vanmiddag gaan we een plaatselijk cafeetje verkennen en vanavond gaan we de openbare BBQ eens testen. We hebben een hostel geboekt in de Gold Coast waar we ook een dagje naar de Ladies Australian Masters toe gaan om Christel Boeljon (momenteel NL beste golfster) aan te moedigen. Volgend weekend ga ik zelf op die baan spelen dankzij Jennifer, een slechthorende/dove Austalische uit Brisbane die ik in Japan hebt ontmoet. Daar horen jullie volgende week vast meer over!
Elke ochtend ga ik om en om hardlopen of golf fysio oefeningen doen, met die discipline zit het wel goed. Voor onze studie moeten we nog veel patiëntenverslagen maken een studeren voor een eindtoets in NL, daar moet ik echt nog meer mee aan de slag. Ik vind het nu vooral leuk om me in dingen te verdiepen die ik gezien heb, maar dat zijn vaak geen gebruikelijke dingen zoals een IVF kind van een moeder van 56 jaar, nou mam...het kan nog steeds ;)
Komende woensdag ga ik assisteren bij de golflessen hier op het golfpark. Ik train daar regelmatig maar soms was het echt té warm. Gelukkig wordt het komende dagen wat koeler en wat druppeltjes regen...goed voor de bosbranden in dit land!! (ik rook paar dagen terug ook een flinke brandlucht....)
Ik denk dat ik het hier weer bij laat, volgende week weer meer! Ik heb gehoord dat mijn poging om warme lucht jullie kant op te blazen niet gelukt is, ik zal nu de andere kant op blazen ;)
Liefs Leonie
PS Nog bedankt voor de reacties (je kunt hieronder reageren), echt leuk om te lezen.
Voor geïnteresseerden, mijn adresgegevens zijn:
34 Franklin Street
Kelvin Grove QLD 4059
Australia
De eerste week coschap zit er al op!! Ik moet eerlijk bekennen dat het niet bepaald zonder slag of stoot ging, sterker nog, ik had me in geen tijden zo rot gevoeld als na die eerste coschapdag....de mensen zijn heel aardig, de afdeling is heel boeiend MAAR ik verstond geen woord van wat er besproken werd. Australiërs hebben een eigen accent en zijn een natuurtalent in mompelen (dat maakt liplezen onmogelijk voor mij). Iedereen weet gelukkig wel dat ik slechthorend ben, want daar hebben ze zeker aandacht aan besteed. Het probleem is meer dat ikzelf moet wennen aan de klanken, de engelse medische termen, de onbegrijpelijke afkortingen die ze gebruiken en de snelheid waarmee ze de patiënten overdragen (artsen hebben nooit veel tijd, zelfs hier in Aussi niet). Ik werd erg geconfronteerd met mijn eigen beperking, zeker doordat ik zag dat mijn studiegenootje Isabelle er veel minder moeite mee had.
Kortom, ik realiseerde me die eerste dag dat ik de komende dagen een flinke uitdaging tegemoet ging. Dat gevoel werd nog versterkt toen ik erachter kwam dat ze met een onwijs verouderd computersysteem werken, jeweetwel met zo'n zwart scherm en de tekst in neongroene blokletters. Reden: ze hadden destijds een contract van 23 jaar afgesloten...beetje dom. Bovendien hebben ze geen EPD waardoor alles nog op papieren dossiers wordt opgeschreven en dat is werkelijk onleesbaar. Het grote nadeel van dit alles voor mij is dat ik dingen die ik niet begrepen heb ook niet kan nazoeken. Ik ben dus volledig afhankelijk van wat er verbaal wordt besproken. Uitdaging ten top!!
Gelukkig ging het in de loop van de week wel steeds beter en ik heb de knop inmiddels omgezet. Wat ik meekrijg, is mooi meegenomen en wat ik mis, jammer dan. Ik krijg op de eerste hulp heel veel verschillende patiënten te zien en dat is al op zichzelf ontzettend leerzaam. Soms zijn het ook heftige dingen, jongetje valt van skateboard met dwarslaesie tot gevolg. Onze begeleidster mocht hem vertellen dat hij de rest van zijn leven in een rolstoel zal gaan zitten...
Ik heb ontzettend veel plezier met mijn lieve huisgenoten Isabelle en Marloes. 's Avonds kunnen we gezellig bijkletsen en gisteren zijn we naar de markt geweest. Vanmiddag gaan we een plaatselijk cafeetje verkennen en vanavond gaan we de openbare BBQ eens testen. We hebben een hostel geboekt in de Gold Coast waar we ook een dagje naar de Ladies Australian Masters toe gaan om Christel Boeljon (momenteel NL beste golfster) aan te moedigen. Volgend weekend ga ik zelf op die baan spelen dankzij Jennifer, een slechthorende/dove Austalische uit Brisbane die ik in Japan hebt ontmoet. Daar horen jullie volgende week vast meer over!
Elke ochtend ga ik om en om hardlopen of golf fysio oefeningen doen, met die discipline zit het wel goed. Voor onze studie moeten we nog veel patiëntenverslagen maken een studeren voor een eindtoets in NL, daar moet ik echt nog meer mee aan de slag. Ik vind het nu vooral leuk om me in dingen te verdiepen die ik gezien heb, maar dat zijn vaak geen gebruikelijke dingen zoals een IVF kind van een moeder van 56 jaar, nou mam...het kan nog steeds ;)
Komende woensdag ga ik assisteren bij de golflessen hier op het golfpark. Ik train daar regelmatig maar soms was het echt té warm. Gelukkig wordt het komende dagen wat koeler en wat druppeltjes regen...goed voor de bosbranden in dit land!! (ik rook paar dagen terug ook een flinke brandlucht....)
Ik denk dat ik het hier weer bij laat, volgende week weer meer! Ik heb gehoord dat mijn poging om warme lucht jullie kant op te blazen niet gelukt is, ik zal nu de andere kant op blazen ;)
Liefs Leonie
PS Nog bedankt voor de reacties (je kunt hieronder reageren), echt leuk om te lezen.
Voor geïnteresseerden, mijn adresgegevens zijn:
34 Franklin Street
Kelvin Grove QLD 4059
Australia
-
13 Januari 2013 - 08:08
Stefan:
Leuk verhaal.
Ik verbaas me erover dat je de BBQ ging uitproberen!
Is dat wel toegestaan met die droogte en brandgevaar?
Gisteren zijn wij bij Anne van den Bosch en zijn vrouw Puck geweest, gewandeld rond de vesting van Heusden, geborreld in een bruin café en toen bij hem thuis gegeten.
Het was gezellig. Blijkbaar zijn ze toch weer tot mekaar gekomen want eerst waren er berichten dat ze gingen scheiden.
Zo zie je, verstand komt ook met de jaren:)
Succes maar weer deze week. Ook ik ben weer werken, maandag en donderdag in Sittard en vrijdag in Heerlen. En dan zaterdag naar de sneeuw!!
Xx Paps -
13 Januari 2013 - 08:57
Damian:
Hoi Leonie, Ik snap je frustratie. We Australiers praten geen engels maar een soort boeren dialect. Dat is lastig voor jou. Ik had hetzelfde probleem toen ik stage liep in het ziekenhuis in Nederland. Ik sprak een beetje Nederlands maar in eens moest een heel andere woordenschat leren. Met jouw toewijding komt het wel goed. Succes en geniet van de warmte. Hier is min 4. Geen golf weer grt Damian Ps Leuk om te horen dat je elke dag traint! -
13 Januari 2013 - 11:13
Kristine:
Hi Leo,
Wat een verhaal zeg. Daar zit je dan en kan je geen kant op. Dan maar niet zeuren en zoals we je kennen proberen er weer het beste van te maken. Top hoor hoe je dat allemaal maar weer oppakt.
Hier is het koud, maar wel best mooi met een zonnetje. We denken aan je en zijn helemaal niet jaloers hoor, dat jij lekker in de hitte een balletje kan slaan :-)
Veel liefs en ik kijk uit naar je volgende verslag.
Kristine. -
13 Januari 2013 - 12:30
Jenneke:
Leuk om je verhalen te lezen Leonie! Heel veel succes en plezier daar! -
14 Januari 2013 - 13:58
Anneke Warringa:
Vervelend Leonie van het taalgebruik van die Aussies; dat zel best wel eens tot problemen leiden.
Daartegenover staat dat je enorm veel ziet en leert en nieuwe indrukken en ervaringan opdoet. Daar heb je later alleen maar voordeel van. Sterkte en liefs van Anneke -
16 Januari 2013 - 17:51
Lenie Jongbloets:
Hallo Lieve Leonie,
Wat jammer van die tegenvallers, maar jou kennend,ga jij er toch wel iets positiefs van maken.
Leuk dat je het zo gezellig hebt met je kamergenoten en al een golfmaatje.
Wij hebben sinds gisteren een wit wereldje, dat ziet er prachtig uit vanuit mijn raam, de kinderen genieten maar de mensen die moeten werken zijn er minder blij mee, gisteren was er in heel nederland een fille van bijna duizend k.m. dus dat was minder, dan heeft het 65 plus zijn weer zijn voordelen,lekker wandelen in de zon achter mijn huis.
Leonie ik wens je sterkte en geduld met die Aussies,
een lieve groet en tot schrijvens maar weer. Lenie
-
17 Januari 2013 - 14:11
Floor:
Lieve Leonie,
alle begin is moeilijk hè. Gelukkig klinkt het wel alsof je jezelf de tijd geeft om te wennen. Je hebt helemaal gelijk als je zegt "Wat ik meekrijg, is mooi meegenomen en wat ik mis, jammer dan"! Zo is het maar net.
Veel succes en plezier, ik ben benieuwd naar je volgende verslag!
xx Floor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
