Van rampgebied naar paradijs!
Door: Leonie
Blijf op de hoogte en volg Leonie
04 Februari 2013 | Australië, Brisbane
Lieve vrienden en familie,
Ajajaj, ik weet het, ik loop achter met mijn updates! De balans gaat scheef groeien, ik doe steeds meer dingen waarover ik wil schrijven waardoor ik minder tijd heb om daadwerkelijk tot schrijven toe te komen. Ik zal dus maar snel beginnen met anderhalve week terug. Jono, Australische knul ontmoet tijdens stappen, verzorgde een BBQ bij hem thuis met zijn huisgenoten/vrienden. Het regende echter pijpenstelen, maar dat maakt hier in Aussie niets uit...alle huizen zijn voorzien van óf een huge overdekt balkon óf en grote overdekte veranda. BBQen kan dus altijd, gelukkig! Onze Weber koolBBQtjes met uren voorbereiding zijn hier nergens te bekennen, gewoon makkelijk grote elektrische dingen, lamskotelletjes erop en Leo’s avond kan niet meer stuk. Ze hadden daar in huis beneden nog een eigen bar, zelf volgeplakt met bierdopjes, echt heel gaaf! Jono had een huisgenoot, Kate, die natuurtalent non-stop ratelen had...echt heel grappig! We hebben heel haar levensverhaal mogen aanhoren ;)
De dag erna was het Australian Day, een soort Koninginnedag. Het goot weer echt non-stop met bakken uit de hemel, dat weer scheen echt uniek te zijn voor Australian Day. Beetje jammer, maar de House Party waar we heen gingen ging natuurlijk gewoon door dankzij die mooie veranda’s die ze hier hebben. Zo zaten we ergens buiten Brisbane in een soort van studentenvilla met uitzicht op een zwembad en in het gezelschap van pakweg twintig andere jongeren. Ik ben daar niet lang gebleven, omdat ik de gesprekken echt slecht kon volgen en dat gaat op den duur vervelen. Maar het was echt leuk om te zien hoe die Australiërs hun feestjes houden!
Zondag leek een saai dagje thuis te worden gezien het wéér de hele dag zou gieten. Daarom besloten Marloes en ik gewoon met de bus naar het centrum te gaan en het GOMA (gallery of modern art) museum te bezoeken. Dat was achteraf geen goed plan....ondanks paraplu en regenjas waren we dóór...en dóór...en doorweekt. Het museum was wel echt hartstikke leuk!
Overal in het nieuws wordt alarm geslagen voor overstromingen vanwege de vele regen in korte tijd. Die nacht gaat het ook nog eens lekker stormen en valt bij ons de stroom uit. De volgende ochtend op mijn werk op de eerste hulp ben ik toeschouwer van de reanimatie van kleuter die door een grote omvallende boom was geplet, net als zijn moeder. Hij heeft het niet gered, zijn moeder ook niet en de vader die twee meter achter hun liep toen het allemaal gebeurde....zijn reactie toen hij zijn zoon zag liggen....en dan bleek zijn overleden vrouw ook nog eens tien weken zwanger te zijn! Wat een drama....
Ons drama viel wat dat betreft reuze mee, we hadden twee volle dagen geen stroom. Dat zorgde wel voor de nodige ongemakken....onze hoopvolle zoektocht naar kaarsen in de supermarkt was wat teleurstellend uitgepakt, maar gelukkig waren er nog aardige bewoners in onze spookbuurt die wat kaarsen konden missen. Het nieuws stond bol van overstromingen en een tornado die ten noorden van Brisbane heel Bundaberg had weggeveegd. Onze straat bleef ‘droog’ volgens de floods maps, dus we waren wat dat betreft veilig.
De dagen erna werd het gelukkig weer droog en zonnig, wij en de stad kwamen weer tot leven. Zeker toen het weekend weer in zicht kwam! Vrijdagavond zijn we naar een open air cinema geweest en hebben de film les Misérables bekeken op het gras met uitzicht op de film en een sterrenhemel die regelmatig onderbroken werd door silhouetten van giga Australische vleermuizen. De film had geen ondertiteling waardoor ik het verhaal niet kon volgen, maar de muziek en de beelden alleen waren al de moeite waard!
Zaterdagochtend vertrokken we in alle vroegte met de trein en bus naar de Gold Coast om op Golf Pines Resort Christel Boeljon (Nederlandse topgolfster) te supporten. Ik was verbaasd dat de baan er zo goed bij lag naar al die storm en regen van een week geleden. Christel speelde die dag niet onaardig. Na haar ronde reisden we weer met trein en bus door naar Coolangatta, een kustplaats ten zuiden van de Gold Coast. De rest van het weekend was echt gewoon vakantie....strand, zee, lekker eten, shoppen, chillen. Zondagochtend ontmoette we bij het ontbijt in ons hostel Pedro, een rondreizende Braziliaan die ideeën opdoet om straks in Brazilië weer verder te werken. Hij heeft met ons mee rondgewandeld langs de rotsen. Ik vond het uitzicht op de surfers (NIET windsurfen) ook heel leuk!
Zondagmiddag heb ik in een tweedehands boekhandel nog een boek over een ‘normale’ verpleegster die op haar vijftigste besluit in de Australische outback te gaan werken en tegen de vele cultuurverschillen met de oorspronkelijk bewoners hier (Aboriginals) aanloopt. Ik ga hem komende weken hopelijk uitlezen, ik ben benieuwd! Eind van de middag gingen we vrij vlotjes naar huis en we waren stipt voor donker (7 uur) thuis. Ik kijk alweer uit naar volgend weekend! Ik ga dan alleen drie daagjes naar Noosa, ook een leuk kustplaatsje schijnt. Ik zou eigenlijk één nachtje gaan, maar na afgelopen weekend heb ik er nog een dagje aangeplakt, want hier geldt maar één ding...no worries mate, just enjoy!!
Ik heb aardig wat leuke foto’s voor jullie geüpload, ook wat sfeerimpressies van de regentoestanden hier. Ze staan helaas weer veelal scheef, dat ligt niet aan mij maar aan de website, sorry.
Tot de volgende update, ontzettend leuk om te lezen/horen dat jullie mij volgen!
Ajajaj, ik weet het, ik loop achter met mijn updates! De balans gaat scheef groeien, ik doe steeds meer dingen waarover ik wil schrijven waardoor ik minder tijd heb om daadwerkelijk tot schrijven toe te komen. Ik zal dus maar snel beginnen met anderhalve week terug. Jono, Australische knul ontmoet tijdens stappen, verzorgde een BBQ bij hem thuis met zijn huisgenoten/vrienden. Het regende echter pijpenstelen, maar dat maakt hier in Aussie niets uit...alle huizen zijn voorzien van óf een huge overdekt balkon óf en grote overdekte veranda. BBQen kan dus altijd, gelukkig! Onze Weber koolBBQtjes met uren voorbereiding zijn hier nergens te bekennen, gewoon makkelijk grote elektrische dingen, lamskotelletjes erop en Leo’s avond kan niet meer stuk. Ze hadden daar in huis beneden nog een eigen bar, zelf volgeplakt met bierdopjes, echt heel gaaf! Jono had een huisgenoot, Kate, die natuurtalent non-stop ratelen had...echt heel grappig! We hebben heel haar levensverhaal mogen aanhoren ;)
De dag erna was het Australian Day, een soort Koninginnedag. Het goot weer echt non-stop met bakken uit de hemel, dat weer scheen echt uniek te zijn voor Australian Day. Beetje jammer, maar de House Party waar we heen gingen ging natuurlijk gewoon door dankzij die mooie veranda’s die ze hier hebben. Zo zaten we ergens buiten Brisbane in een soort van studentenvilla met uitzicht op een zwembad en in het gezelschap van pakweg twintig andere jongeren. Ik ben daar niet lang gebleven, omdat ik de gesprekken echt slecht kon volgen en dat gaat op den duur vervelen. Maar het was echt leuk om te zien hoe die Australiërs hun feestjes houden!
Zondag leek een saai dagje thuis te worden gezien het wéér de hele dag zou gieten. Daarom besloten Marloes en ik gewoon met de bus naar het centrum te gaan en het GOMA (gallery of modern art) museum te bezoeken. Dat was achteraf geen goed plan....ondanks paraplu en regenjas waren we dóór...en dóór...en doorweekt. Het museum was wel echt hartstikke leuk!
Overal in het nieuws wordt alarm geslagen voor overstromingen vanwege de vele regen in korte tijd. Die nacht gaat het ook nog eens lekker stormen en valt bij ons de stroom uit. De volgende ochtend op mijn werk op de eerste hulp ben ik toeschouwer van de reanimatie van kleuter die door een grote omvallende boom was geplet, net als zijn moeder. Hij heeft het niet gered, zijn moeder ook niet en de vader die twee meter achter hun liep toen het allemaal gebeurde....zijn reactie toen hij zijn zoon zag liggen....en dan bleek zijn overleden vrouw ook nog eens tien weken zwanger te zijn! Wat een drama....
Ons drama viel wat dat betreft reuze mee, we hadden twee volle dagen geen stroom. Dat zorgde wel voor de nodige ongemakken....onze hoopvolle zoektocht naar kaarsen in de supermarkt was wat teleurstellend uitgepakt, maar gelukkig waren er nog aardige bewoners in onze spookbuurt die wat kaarsen konden missen. Het nieuws stond bol van overstromingen en een tornado die ten noorden van Brisbane heel Bundaberg had weggeveegd. Onze straat bleef ‘droog’ volgens de floods maps, dus we waren wat dat betreft veilig.
De dagen erna werd het gelukkig weer droog en zonnig, wij en de stad kwamen weer tot leven. Zeker toen het weekend weer in zicht kwam! Vrijdagavond zijn we naar een open air cinema geweest en hebben de film les Misérables bekeken op het gras met uitzicht op de film en een sterrenhemel die regelmatig onderbroken werd door silhouetten van giga Australische vleermuizen. De film had geen ondertiteling waardoor ik het verhaal niet kon volgen, maar de muziek en de beelden alleen waren al de moeite waard!
Zaterdagochtend vertrokken we in alle vroegte met de trein en bus naar de Gold Coast om op Golf Pines Resort Christel Boeljon (Nederlandse topgolfster) te supporten. Ik was verbaasd dat de baan er zo goed bij lag naar al die storm en regen van een week geleden. Christel speelde die dag niet onaardig. Na haar ronde reisden we weer met trein en bus door naar Coolangatta, een kustplaats ten zuiden van de Gold Coast. De rest van het weekend was echt gewoon vakantie....strand, zee, lekker eten, shoppen, chillen. Zondagochtend ontmoette we bij het ontbijt in ons hostel Pedro, een rondreizende Braziliaan die ideeën opdoet om straks in Brazilië weer verder te werken. Hij heeft met ons mee rondgewandeld langs de rotsen. Ik vond het uitzicht op de surfers (NIET windsurfen) ook heel leuk!
Zondagmiddag heb ik in een tweedehands boekhandel nog een boek over een ‘normale’ verpleegster die op haar vijftigste besluit in de Australische outback te gaan werken en tegen de vele cultuurverschillen met de oorspronkelijk bewoners hier (Aboriginals) aanloopt. Ik ga hem komende weken hopelijk uitlezen, ik ben benieuwd! Eind van de middag gingen we vrij vlotjes naar huis en we waren stipt voor donker (7 uur) thuis. Ik kijk alweer uit naar volgend weekend! Ik ga dan alleen drie daagjes naar Noosa, ook een leuk kustplaatsje schijnt. Ik zou eigenlijk één nachtje gaan, maar na afgelopen weekend heb ik er nog een dagje aangeplakt, want hier geldt maar één ding...no worries mate, just enjoy!!
Ik heb aardig wat leuke foto’s voor jullie geüpload, ook wat sfeerimpressies van de regentoestanden hier. Ze staan helaas weer veelal scheef, dat ligt niet aan mij maar aan de website, sorry.
Tot de volgende update, ontzettend leuk om te lezen/horen dat jullie mij volgen!
-
04 Februari 2013 - 15:02
Geert:
Hoi Leonie,
Leuk weer een reisverslag.
Ik dacht dat het co-schappen waren, maar het lijkt wel vakantie. Je ontmoet dus veel Aussies.
Er was eens een meisje, die ging naar Australië, werd verliefd en kwam nooit meer terug.
Is dit een kansrijk scenario voor jou? Ik hoop van niet want je moeder kan dit niet verwerken!
Geniet van leven, het duurt maar even.
Veel groeten van Mieke en Geert
-
04 Februari 2013 - 20:30
Theo:
Ha Leo,
Leuk te lezen hoe het je vergaat! Ben jaloers op jouw mooie trip. Maar het mooie gaf je al aan, na regen komt zonneschijn.
Tot snel!
Theo
Vanuit een koud NL met net opkanppende dochter van 12jr, en een nog steeds ziek zijn de vrouw. Rest doet het top. Zaterdag nog wezen skiën . Kan dus slechter... -
04 Februari 2013 - 20:51
Babette:
Hoi Leonie,
Leuk om al je reis/stageverslagen te lezen; ook columns schrijven gaat je goed af!
Dat je tussendoor ook nog steeds in het ziekenhuis coschappen loopt lijkt wel bijzaak; de zon en klimaat daar zullen je wel extra energie geven. Goed om te horen dat je er zoveel mogelijk aan het uithalen bent, je draai hebt gevonden en vooral ook niet vergeet de stranden te bezoeken.
Blijf genieten, veel groeten, Babette -
06 Februari 2013 - 11:37
Lenie Jongbloets:
Lieve Leonie,
Ik was wel heel snel met jouw verblijf in den vreemde, gelukkig heb je nog een paar weekjes te gaan, zo te lezen is het leven buiten het ziekenhuis niet verkeerd. Ik vind je wel heel inventief om je in al die
avonturen, dat zou het voor mij zijn, te storten.
Hier is het koud het heeft weer gesneeuwd dus binnen is het best.
Ik hoop dat je de laatste weken toch nog even kunt genieten van zon zee en lekker buiten barbequen,
en sterkte met de ongetwijfeld ernstige momenten die je op je werk meemaakt.
Heel veel lieve groeten en ik volg je. Lenie -
07 Februari 2013 - 20:49
Floor:
Lieve Leonie,
weer een mooi verhaal vol avonturen! Je gaat niks uit de weg hè. Onverschrokken grijp je al het plezier met beide handen aan. Echt goed om te horen!
Liefs, Floor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
